Overdreven zware voedings eisen door overgang +5V naar +12V
Vroeger werd de 5V “rail” gebruikt om de meest onderdelen van stroom te voorzien, waaronder de processor EN videokaart. Waar vroeger de hele computer voldoende had aan 150W begonnen de processor en videokaarten elk meer dan 150W te verbruiken. Omdat hierdoor de +5V rail te zwaar werd belast heeft Intel met de introductie van de Pentium 4 de processor verhuisd naar de +12V rail. Niet lang hierna zijn ook de videokaarten overgestapt naar de +12V lijn.
Ineens was dus de 12V rail het belangrijkste! Doordat traditioneel gezien de 5V rail het zwaarste werd belast, werd de voeding zo ontworpen dat daar de meeste capaciteit beschikbaar was. Slechts 50-60% van het Wattage was beschikbaar voor de +12V rail.
Het resultaat hiervan is fabrikanten tot de dag van vandaag een 500W-600W voeding aanraden voor videokaarten die slechts 200 Watt verbruiken. Dit was nodig om er zeker van te zijn dat de beperkte capaciteit op de +12V rail voldoende was. Een videokaart die 200W nodig had zou snel stroom tekort komen op een oude 400W voeding, ook al zou het volledige systeem in theorie ruim onder de 400W belasting blijven.
Moderne voedingen leveren 80-90% van hun capaciteit op de +12Vrail en maken dit dus beschikbaar voor de processor en de grafische kaart. Het probleem hoort dus tot het verleden. Toch blijven AMD en Nvidia nog altijd 550W voedingen als vereiste opgeven bij de meeste videokaarten. Deze voeding”requirements” zijn dus sterk overdreven!
